Setki lat stosowania ziołolecznictwa do leczenia, wspomagania i profilaktyki zdrowotnej stworzyło solidne podwaliny, by dziś jeszcze chętniej sięgać po dobroczynne właściwości niektórych roślin. Jak zażywać korzeń mniszka lekarskiego, aby substancje w nim zawarte mogły jak najlepiej zadziałać na organizm? Kiedy warto sięgnąć po jego susz? Odpowiadamy!
Jak wygląda to ziele?
Z pewnością doskonale go kojarzysz, być może wielokrotnie był przez Ciebie zrywany, choćby do zabawy w gotowanie zupy w dzieciństwie, na bukiety lub na wianki. Długie, strzępiaste liście wyrastające wprost z ziemi, okalające pojedynczy kwiat z gęstymi, żółtymi płatkami – mniszek lekarski, zwany też mleczem, pospolicie występuje nie tylko w Polsce – spotyka się go na większości kontynentów. Porasta zbocza dróg, pola, łąki, nieużytki, a często również bywa zwalczany na przydomowych trawnikach. Coraz częściej jednak uprawia się go w warunkach kontrolowanych, z uwagi na to, że cały mniszek lekarski ma cenne właściwości: korzeń, liście oraz kwiaty. W przypadku chęci samodzielnego pozyskiwania surowca do domowego zielnika, na przykład na herbaty, poleca się zbieranie go na jak najbardziej oddalonych od szlaków komunikacyjnych terenach – aby był on pozbawiony metali ciężkich i toksyn.
Jakie substancje aktywne zawiera mniszek?
Wartość danego ziela mierzy się w zielarstwie poprzez rodzaj substancji aktywnych, które występują w poszczególnych jego częściach, a także ich stężenie. Istotna jest również część rośliny, którą się suplementuje – na przykład korzeń mniszka lekarskiego ma inne właściwości niż kwiat, ponieważ dobroczynne związki gromadzą się w różnych ilościach w zależności od rodzaju tkanki. Chodzi głównie o nasilenie działania, ponieważ jakościowo zarówno w liściach, kwiatach, jak i częściach podziemnych znajdują się podobne substancje. To przede wszystkim:
– flawonoidy i polifenolokwasy – antyoksydanty;
– inulina – ma działanie prebiotyczne, czyli odżywia bakterie jelitowe sprzyjając ich namnażaniu;
– substancje goryczkowe stymulujące pracę układu pokarmowego;
Kiedy można spożywać mniszek?
Wspomaganie się suszonym zielem lub korzeniem mniszka, zebranymi w okresie letnio-jesiennym, to bardzo dobry sposób na to, aby w naturalny sposób wzmacniać siły obronne organizmu. Ze względu na wysoką zawartość inuliny, szczególnie w korzeniu, mniszek lekarski może wykazywać działanie obniżające stężenie cukru w organizmie – jest to polecana suplementacja w przypadku diabetyków. Wysoka zawartość przeciwutleniaczy i substancji działających przeciwzapalnie czyni go dobrym sposobem na zapobieganie skutkom stresu oksydacyjnego, na który narażony jest każdy z nas z uwagi na środowisko, w jakim żyjemy. Substancje goryczkowe sprzyjają zwiększeniu wydzielania soków żołądkowych oraz żółci, czym przyspieszają procesy trawienne i wspomagają pracę wątroby, a inulina zapewnia bakteriom jelitowym odpowiednie warunki do namnażania się. Jeśli lubisz herbatki ziołowe, mniszek lekarski może okazać się bardzo dobrym, wspomagającym zdrowie naparem, który warto włączyć do swojej codziennej diety.
W jaki sposób suplementować mniszek?
Najczęstszym sposobem podawania ziół jest oczywiście picie ich naparów – to również forma, którą osoby zażywające zioła najczęściej polecają, jako łatwą do wdrożenia i niespecjalnie skomplikowaną w przygotowaniu. Z tego względu mniszek lekarski lubiany jest jako herbata z liści lub korzenia – zaparzana w ilości 1-2 łyżeczek pod przykryciem i wypijana przed posiłkiem, dla pobudzenia żołądka. A czy istnieją jakieś przeciwwskazania do spożywania tej rośliny? Nie wolno przyjmować go w trakcie kuracji cyklosporynami, wykorzystywanymi do leczenia immunosupresyjnego.
Ze względu na działanie żółciopędne oraz wzmagające wydzielanie soków żołądkowych, nie powinny go stosować również osoby cierpiące na nadkwaśność żołądka, niedrożność dróg żółciowych czy niedrożność jelit. Zaleca się, aby w razie jakichkolwiek wątpliwości nawet w przypadku ziół skonsultować się w sprawie ich zażywania ze swoim lekarzem, który oceni ewentualny poziom ryzyka takiej suplementacji.